Delillerin Değerlendirilmesi-Manevi Zarar-Manevi Tazminat

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 4. Hukuk Dairesi

Esas No.: 2016/5199
Karar No.: 2016/9701
Karar tarihi: 10.10.2016

delillerin değerlendirilmesi • manevi zarar • manevi tazminat

Davacı K1 vekili Avukat K2 tarafından, davalı K3 aleyhine 26/12/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/02/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;

Dava, idari yargı kararının uygulanmaması nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı, F1 Belediyesinde zabıta olarak çalıştığını, davalının da belediye başkanı olduğunu, belediye başkanının göreve başlamasından sonra sürekli görev yerinde değişiklik yaptığını, memuriyetten çıkartma cezası verdiğini, tüm bu işlemlere karşı idare mahkemesinde dava açtığını, davaların lehine sonuçlandığını, davalının hakkında görev değişikliği nedeniyle idare mahkemesinde verilen yürütmeyi durdurma kararını uygulamadığını, idari yargı kararını uygulamaması nedeniyle zarar gördüğünü belirterek, uğradığı manevi zararın davalı tarafından ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, tüm işlemlerin Belediye adına yapıldığını, davacının işten çıkarılmasının kendi davranışlarından kaynaklandığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, istemin reddine dair verilen ilk karar dairemizin 01/07/2015 gün, 2015/8103 esas ve 2015/8925 karar sayılı ilamıyla bozulmuş; mahkemece bozma ilamına uyularak davacı yararına tazminata hükmedilmiştir.

TBK'nın 58 (818 sayılı BK'nın 49.) maddelere göre kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.

Davaya konu olayda; hükmedilen manevi tazminat davalının eylemi ile orantılı olmamıştır. Eylem tarihi, eylemin gelişim şekli ve yukarıdaki ilkeler gözönüne alındığında, hükmedilen manevi tazminat fazladır eylemle orantılı olarak daha alt düzeyde tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/10/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.